De ervaring van Rachel

Toen ik 32 was toen kregen mijn benen eindelijk een naam.

Al heel jong wist ik dat mijn benen anders waren. Dikker dan van vriendinnetjes ondanks het vele bewegen en gezond eten. (Bij ons thuis werd er biologisch gekookt…. macrobiotische ofzo… jeee ik wilde zo graag dat mijn moeder normaal was. En nu ben ik heel blij dat er bij ons thuis niet uit pakjes of zakjes gekookt werd. Biologische groenten, het liefst recht van het land!) Toen ging ik puberen en roken en nog later op kamers ging wonen kwamen daar alleen maar meer slechte eet gewoonten bij. Ik geloof niet dat ik toen veel last had van mijn benen. Ze waren wat dikker dan andere, maar ik kon er wel meeleven. Ik was met heel andere dingen bezig! Maar blote benen en platte schoenen? Nee die combinatie zou je niet zien buitenshuis. Ik droeg altijd lange broeken met open schoenen of rokjes met hakken zodat mijn enkels niet zichtbaar zouden zijn of in ieder geval de aandacht zou afleiden.

Toen ik ging settle-en ging ik steeds meer balen van die benen. Ik ben veel naar de huisarts geweest voor mijn gekke dikke benen, maar benen omhoog, minder zout en plaspillen hielpen niets. Ieder jaar kwam er een makkelijk kilootje of 3 aan gewicht bij, zonder dat ik meer at of minder bewoog. Toen ik niet meer iedere dag een uur op de fiets hoefde omdat ik een bedrijfje uit huis startte werd het alleen maar meer en erger. En toen werd ik zwanger door de hormonen en extra gewicht werden mijn benen alleen maar erger. Het werden betonblokken die ik mee moest zeulen. Mijn huid werd lelijker en ik kreeg zadeltassen… om over die enkels nog maar te zwijgen… Als ik ‘s avonds op de bank zat en mijn benen omhoog legde en rond om mijn knieën begon te wrijven omdat het daar pijn deed, dacht ik dat dat kwam van het vele staan die dag en verkeerde schoenen aan. Ik gaf er niet veel aandacht aan en dacht eigenlijk gewoon dat iedereen daar last van had… Tot ik voor een andere blessure bij een fysio kwam en hij vroeg naar mijn benen. Ja ik hou wat vocht vast ja, want dat was immers wat de huisarts me had gezegd… Nee zei hij jij hebt lip of lymfoedeem, ik denk zelfs lipoedeem…

En toen viel alles op zijn plek! Lipoedeem. Dit is wat ik had! En nu? Naar de huisarts, een verwijskaart voor de dermatoloog. Ik ging naar de huidtherapie kreeg steunkousen en lymfedrainage. Het kostte een hoop tijd en deed eigenlijk niets voor me. Die kousen leken wat druk af te nemen en ik kon misschien wat beter vooruit. Maar wat zitten die dingen ellendig zeg! Dus nog maar even grondig door Googlen of ik niet iets kon vinden wat wel hielp. En na nog grondiger googelen vond ik Alyna en de Quadrivas therapie helemaal in Amsterdam. Alles op haar website herkende ik. Oh hier moest ik naar toe! Ik was helemaal lyrisch! Mijn man vond het fijn dat ik eindelijk iets had gevonden en steunde me aan alle kanten.

Ik had mijn eerste afspraak in Amsterdam en ik wist dit is het! Ik heb me na mijn eerste behandeling ingeschreven voor de opleiding want dit moest iedereen kunnen ervaren! En heb mijn gespaarde centjes gestopt in de opleiding en niet in mijn behandelingen. Die komen wel dacht Ik. Inmiddels ben ik Quadrivas therapeut met al een tijdje mijn eigen praktijk. Tijdens de opleiding heb ik veel op de massagetafel gelegen als proefpersoon maar toen mijn klasje klaar was en mocht gaan behandelen ben ik meteen gestart met de behandelingen bij mijn collegaatje.

Sinds ik ben gestart ben is er veel veranderd in mijn leven. Mijn benen zijn niet meer droog en ze worden zelfs weer bruin! Mijn voeten zijn niet meer stijf ‘s ochtends bij het opstaan. Ik kan weer op mijn hurken zitten en op mijn knieën! Traplopen gaat zonder problemen, en wandelen en fietsen gaan weer goed! Ik ben qua voeding nog een stapje verder gegaan en eet plant based, bijna alleen maar groenten! Drink geen fris meer, geen cappuccino met koemelk. Geen glazen melk of karnemelk, geen yoghurt en geen eieren. Dit heeft me zoveel gegeven! Ik voel me beter en sterker en mijn darmen zijn eindelijk rustig. Om mijn goede gevoel nog eens aan te sterken ben ik gaan sporten. Niet in de sportschool want daar heb ik geen zin. 1 ik weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen om 3 of 4x in de week te sporten. En 2 ik ben niet zo van de sportschool mentaliteit. Zien en gezien worden, en hey kijk mij!! Dus sport ik thuis op een matje 24minuten 4x in de week.

Ik ben inmiddels zo’n 15 kilo afgevallen. Ik vind dat ik nog een beetje mag, mijn zadeltasjes beginnen langzaam minder te worden en mijn knieën mooier en slanker. Maar ik denk dat ik bijna tevreden moet zijn met waar ik ben gekomen! Ik draag geen kousen meer, ik kan weer ver lopen en fietsen en ik zit op mijn knieën. Ik kan gewoon weer mee komen! Wat een feest!!! Deze combinatie van Quadrivas therapie, goede en gezonde keuzes maken in voeding en voldoende bewegen heeft me gebracht waar ik nu sta.